- ἐξακοντίζει
- ἐξακοντίζωdartpres ind mp 2nd sgἐξακοντίζωdartpres ind act 3rd sgἐξακοντίζωdartpres ind mp 2nd sgἐξακοντίζωdartpres ind act 3rd sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἐξακοντίζει
Look at other dictionaries:
ακοντιστήριον — ἀκοντιστήριον, το (Μ) [ἀκοντίζω] πολεμική μηχανή, που εξακοντίζει μεγάλες πέτρες … Dictionary of Greek
δορυβόλος — δορυβόλος, ον (Α) (για πολεμική μηχανή) αυτός που εξακοντίζει δόρατα … Dictionary of Greek
ελασίβροντος — ἐλασίβροντος, ον (Α) 1. αυτός που εξακοντίζει βροντές 2. αυτός που εκσφενδονίζεται σαν βροντή, μπουμπουνιστός, βροντερός … Dictionary of Greek
εξακοντίζω — (AM ἐξακοντίζω) [ακοντίζω] 1. ρίχνω με ορμή, εκσφενδονίζω («ὁ ἥλιος ἐξακοντίζει τὶς ἀχτίδες του») 2. (για λόγια) απευθύνω με παρρησία ή με αναίδεια («εξακόντισε βαριά κατηγορία») αρχ. 1. χτυπώ από απόσταση 2. ρίχνω ακόντιο 3. φεύγω γρήγορα, με… … Dictionary of Greek
κεραυνοβρόντης — κεραυνοβρόντης, ὁ (Α) αυτός που εξακοντίζει κεραυνούς με βροντές («ὦ Ζεῡ κεραυνοβρόντα», Αριστοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κεραυνός + βρόντης (< βροντή), πρβλ. αστρο βρόντης, καρτερο βρόντης] … Dictionary of Greek
κεραυνοβόλος — ο, θηλ. και α (ΑΜ κεραυνοβόλος, ον) (νεοελλ,) μτφ. 1. αυτός που πέφτει σαν κεραυνός, ξαφνικός, αστραπιαίος (α. «κεραυνοβόλος έρωτας» β. «κεραυνοβόλα επίθεση») 2. (για αρρώστια) αυτός που εκδηλώνεται απότομα και γρήγορα, θανατηφόρος 3. φρ.… … Dictionary of Greek
κεραύνειος — κεράνειος, ον (Α) [κεραυνός] αυτός που εξακοντίζει τον κεραυνό … Dictionary of Greek
μακροβόλος — ο (AM μακροβόλος, ον) αυτός που βάλλει μακριά, που ρίχνει, που εξακοντίζει σε μεγάλη απόσταση («μακροβολωτέρας δ οὔσης τῆς σφενδόνης πεσεῑν τὸν Δέγμενον», Στράβ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μακρ(ο) * + βόλος (< βάλλω), πρβλ. δισκο βόλος] … Dictionary of Greek
ξυστοβόλος — ξυστοβόλος, ον (Α) (για τον Διόνυσο) αυτός που εξακοντίζει δόρυ («ξυστοβόλος Βάκχος», Ανθ. Παλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ξυστόν «δόρυ» + βόλος (< βάλλω), πρβλ. δισκο βόλος] … Dictionary of Greek
οξυβελής — ὀξυβελής, ές (Α) 1. αυτός που έχει οξεία, μυτερή αιχμή 2. οξύς, μυτερός, με τραχιά επιφάνεια 3. μτφ. σφοδρός («πόθον ὀξυβελῆ», Οππ.) 4. αυτός που ρίχνει, που εξακοντίζει με ταχύτητα βέλη 5. (το αρσ.) οξυβελής (με ή χωρίς τη λέξη καταπέλτης)… … Dictionary of Greek
